Zmiany klimatyczne ocieplają region Himalajów oraz Hindukuszu w zastraszającym tempie. Prowadzi to do gwałtownej recesji lodowców i tworzenia się przepełnionych jezior morenowych, jednak to nie wszystko, co dzieje się w tym regionie. Naukowcy i społeczności mieszkające na terenach górskich dzielą się wiedzą i budując solidarność w regionach górskich na całym świecie.
Ama Dablam, Solukhumbu, (2018)
Himalajski region Hindukuszu często nazywany jest „trzecim biegunem”, ponieważ w jego obszarze znajdują się największe (poza Arktyką i Antarktydą) ilości lodu na Ziemi. Metaforycznie nazywany “wieżą ciśnień” Azji, region ten daje początek dziesięciu głównym rzekom, w tym Indusu, Gangesu, Brahmaputry, Irawadi, Saluenu, Mekongu, Jangcy, Rzeki Żółtej, Amu-darii i Tarimu.
Trzeci Biegun jest miejscem, gdzie splata się ze sobą wiele kompleksowych problemów. Dogłębna ocena środowiskowa Płaskowyżu Tybetańskiego i gór Hindukuszu przeprowadzona w 2019 roku przez Międzynarodowe Centrum Zintegrowanego Rozwoju Górskiego (ICIMOD) z siedzibą w Nepalu wykazała, że region ten staje się nie tylko coraz cieplejszy, ale też bardziej wilgotny i zanieczyszczony. Powoduje to gwałtowną recesję lodowców. Przewiduje się,
że jedna trzecia terenów lodowych zostanie utracona do 2100 roku, nawet jeśli ocieplenie zostanie ograniczone do 1,5 ° C zgodnie z Postanowieniem Paryskim. Niestety, pomimo podpisania umowy już prawie 5 lat temu, świat nie jest na drodze by osiągnąć ten cel i przewidywane ocieplenie może wynieść 3° C na dzisiejszej trajektorii tempa emisji gazów cieplarnianych.  

Lodowiec na zboczu góry Pumori, Solukhumbu (2018)

Lodowiec Khumbu, który wypływa kaskadowo tak zwanym "lodospadem" z zachodniego zbocza Mount Everestu, cofnął się o 5 kilometrów od chwili pierwszego wejścia na ten szczyt 50 lat temu. Kiedyś monumentalne seraki znajdujące się w morenie lodowca górowały na wysokości ponad 30 metrów nad bazą, z której wyruszano zdobywać górę. Dziś zdarza się, że sam szczyt góry jest ledwie pokryty śniegiem i lodem.
Serak blisko bazy pod Everestem, Khumbu Glacier, Solukumbu (2018)
„Śniegu jest ledwie wystarczająco, by wspiąć się na krawędź szczytową Everestu.”
Dr. Nyima Namgyal Sherpa
Ablację lodowców przyspiesza również ciemnienie lodu i śniegu na powierzchni lodowców.W wyniku zanieczyszczenia powietrza spowodowanego działalnością przemysłową w regionach otaczających wysokie Himalaje, sadza i pył ściemniają powierzchnię lodowca redukując możliwość odbijania promieni a co za tym idzie energii słonecznej. Zaczyna on pochłaniać więcej promieni słonecznych niż ich odbijać, przez co szybciej topnieje. Topniejący śnieg i lód tworzą ciepłe kałuże na powierzchni lodowca. Następnie ciepła woda, która przenika przez lodowiec rozpuszcza jego podstawę, zwiększając w ten sposób prędkość z jaką się przemieszcza.

Wiszący lodowiec pod szczytami Lobuche Wschodniego i Zachodniego, Solukhumbu (2018)

Wraz ze wzrostem temperatur w regionie, zmienia się również peryglacjalny krajobraz między linią drzew a linią śniegu.  Jest to spowodowane topnieniem wiecznej zmarzliny pod jej powierzchnią. To powoduje, że delikatna gleba i warstwa roślinności, która spoczywa na wiecznej zmarzlinie rozpada się, a następnie jest zdmuchiwana przez wiatr lub zmywana przez opady deszczu. Społeczności Szerpów, żyjące w wyższych częściach doliny Khumbu są zależne od roślinności, która pozwala im wypasać jaki. Mniejsza ilość dostępnej roślinności oznacza, że muszą dostarczać pasze dla zwierząt z niższych wysokości co jest kosztowne, nie każdego na to stać.
Wysokogórska stacja monitorowania pogody, Dingboche, Solukhumbu (2018)
Lodowiec Imja-Lhotse Shar wypływa z sąsiadującej z Mount Everest góry Lhotse. Jest jednym z lodowców, który uległ najintensywniejszej recesji w tym regionie. W jego dolnej części, w dolinie Rolwaling, utworzyło się 3 kilometrowe Jezioro Tsho Rolpa, które od lat 50tych powiększyło się sześciokrotnie.
Lodowiec Imja-Lhotse, Soulkhumbu (2018)
Rząd Nepalu zaalarmowany nieuchronnym zagrożeniem katastrofalną powodzią spowodowaną rozlaniem się jeziora, zaangażował korpus inżynierów armii Nepalu, Program Narodów Zjednoczonych ds. rozwoju oraz Departament Meteorologii i Hydrologii, aby opracować plan kontrolowanego opróżnienia jeziora. Powódź zmyłaby wiele wiosek w dole rzeki i dotknęłaby od 90 000 do pół miliona ludzi w regionie.
Morenowe jezioro polodowcowe Imja Tsho , Soulkhumbu, Image © 2020 Maxar Technologies and CNS / Airbus, Google Earth, (2003 / 2020)
Prace odbyły się w trudnych warunkach na wysokości 5000 m n.p.m. Personel armii nepalskiej i Szerpów potrzebował 6 miesięcy na zbudowanie kanału odwadniającego i przekopanie się przez zaporę morenową oraz dwa kolejne miesiące na spuszczenie około czterech milionów metrów sześciennych wody z jeziora polodowcowego, która teraz spływa do rzeki Imja Khola.
Rzeka Imja Khola, The Imja Valley, SoluKhumbu, (2018)
Prawie 2 miliardy ludzi są zależne od lodowców tego regionu. Przyszłość  mieszkańców dwóch najbardziej zaludnionych krajów  świata-Chin i Indii- zostanie zmieniona przez przemiany klimatyczne. Zwiększone ryzyko związane z brakiem wody zaostrzy brak bezpieczeństwa żywnościowego i wodnego. Zmniejszona ilość wyprodukowanej energii ze źródeł wodnych spowoduje destabilizację ekonomiczną. Zwiększona liczba powodzi i susz spowoduje pogorszenie się lokalnych i regionalnych konfliktów.
Ulice Kathmandu, I-II Naya Sadak and III Ashok Binayak Marg, Kathmandu (2018
Dolina Katmandu była świadkiem intensywnego rozwoju miejskiego w ostatnim pięćdziesięcioleciu. Nepalczycy migrują do miasta z regionów wiejskich w nadziei na lepsze perspektywy gospodarcze. Boją się utraty środków do życia spowodowanych osunięciami ziemi, powodziami i suszami. Konsekwencją tych zmian był szybki i nieplanowany rozwój zabudowy mieszkalnej o niskiej jakości w dolinie podatnej na trzęsienia ziemi. Znacznie zwiększyło to liczbę ofiar trzęsienia ziemi w 2015 roku.
Kathmandu nocą, Dullu, Kathmandu (2018)
Organizacje takie jak ICIMOD z siedziba w Nepalu, powstały, aby zaadresować zmiany zachodzące w środowiskach górskich za sprawą globalnego ocieplenia. Dzięki połączeniu wiedzy naukowców oraz praktycznej wiedzy społeczności górskich z ośmiu krajów regionu Hindukuszu w Himalajach, organizacja opracowała i udostępniła badania, informacje i innowacyjne rozwiązania, które umożliwiają społecznościom górskim przystosowanie się do zmian klimatycznych, środowiskowych i społeczno-ekonomicznych, jednocześnie dzieląc się cenną wiedzą, która może zjednoczyć i wspierać społeczności górskie na całym świecie.
Zmiany klimatyczne ocieplają region Himalajów oraz Hindukuszu w zastraszającym tempie. Prowadzi to do gwałtownej recesji lodowców i tworzeniu się przepełnionych jezior morenowych. Ale to nie wszystko co dzieje się w tym regionie. Dowiedz się, w jaki sposób naukowcy i społeczności górskie dzielą się wiedzą i budują solidarność w regionach górskich na całym świecie.